Over de EVBN

Algemeen

De Eerste Veterinaire Bloedbank Nederland is opgericht in 2003. Reden voor de oprichting was de groeiende behoefte aan bloed waarmee bloedtransfusies uitgevoerd kunnen worden bij honden en katten met bloedarmoede.  Tot dat moment was er geen bloed verkrijgbaar van honden en katten, en dienden dierenartsen zelf een donor op te zoeken en hierbij bloed af te nemen. Deze oplossing was niet alleen hoogdrempelig, maar bracht ook de nodige risico’s met zich mee. Voor bloedgroepbepaling of onderzoek naar via bloed overdraagbare ziekten bij de donor was in dergelijke situaties vaak geen mogelijkheid. Bloedtransfusies werden om die reden maar weinig gegeven. Behandeling met bloedplasma, een van de componenten die uit het bloed gewonnen wordt, was al in het geheel niet mogelijk, omdat het eenvoudigweg niet verkrijgbaar was. Met de komst van de EVBN is in deze situatie veel verbetering gekomen. Dierenartsen in Nederland, België en Duitsland kunnen 24 uur per dag en 7 dagen per week bloed en bloedplasma krijgen van honden en katten van diverse bloedgroepen. In 2011 is de EVBN uitgebreid met het Behandelcentrum voor bloedziekten. Hier worden honden en katten met bloedarmoede, stollingsstoornissen of andere bloedziekten onderzocht en behandeld.

Doelstellingen

• Het afnemen, bewerken, controleren en op voorraad houden van bloed en bloedproducten van honden en katten.
• Het leveren van bloed en bloedproducten aan dierenartsen in Nederland, België en Duitsland.
• Het bijhouden van ontwikkelingen op het gebied van de veterinaire hematologie.
• Het, middels lezingen en publicaties, geven van voorlichting aan dierenartsen op het gebied van de diagnostiek en behandeling van hematologische problemen bij honden en katten.
• Het behandelen van honden en katten met hematologische problemen.

Donoren

Bloeddonaties vinden uitsluitend plaat op de bloedbank in Nijverdal. Drie principes staan altijd centraal bij bloeddonaties:

1. Het welzijn van de donor.
Wij gebruiken alleen dieren die in een huiselijke omgeving leven. Ze worden 4 tot 6 keer per jaar uitgenodigd om met hun baasjes naar de bloedbank te komen om een zakje bloed te donerendoneren. We streven ernaar om bloeddonatie een beetje leuk te maken voor het dier. En dat lukt meestal goed. Onze medewerkers weten hoe ze van de donatie een feestje kunnen maken en de meeste donoren komen daarom graag. Maar dat werkt niet altijd. Als een hond angstig is en blijft voorafgaand aan of tijdens de donatie of zich blijft verzetten, dan wordt hij niet meer opgeroepen. Wij hechten veel belang aan diervriendelijkheid.

2. De veiligheid van de donor.
Alleen gezonde honden en katten worden geaccepteerd als donor. Nieuwe donoren worden grondig onderzocht en alle donoren ondergaan jaarlijks een bloedtest. Voor de donatie wordt een medische geschiedenis beoordeeld en wordt de Hb-waarde gecontroleerd.

3. De veiligheid van de ontvanger.
Een bloedtransfusie is niet zonder risico voor de ontvanger van het bloed. Een van die risico’s is de overdracht van ziekteverwekkers. Wij nemen alle mogelijke voorzorgsmaatregelen om dit te voorkomen. Katten worden bijvoorbeeld getest op FeLV en FIV. Honden die in Zuid-Europa zijn geweest, zijn potentiële dragers van Leishmania infantum en zijn daarom voor ons als bloeddonor niet geschikt.

Medewerkers

Cris van der Meiden (dierenarts)
Hanneke ten Dam (paraveterinair)
Amber Meerlo (paraveterinair)
Esmee Mondeel (paraveterinair)
Elke Rupert (paraveterinair)
Marina Poorterman (paraveterinair)